Türkler İslam dinine girdikten sonra ona bağlılıkları ve sevgileri o kadar artmıştır ki, İslam’a ait her şeyi kendi öz malı olarak benimsemişlerdir. Kur'an-ı Kerim, diğer milletlerde olduğu gibi Türkler üzerinde de büyük etki oluşturmuş, Türkler, Kur'an’ın ifade gücüne, edebî inceliğine hayran olmuşlardır. Bu sevgi, Kur’an’ı öğrenmek ve öğretmekle ilgili Peygamberimizin teşvik edici sözleri ile birleşince Türkler hem onu okumak, hem de onun dili olan Arapça’yı çocuklarına öğretmek amacıyla mektepler, medreseler kurmuşlardır. Kur’an ve Arapça üzerine yapılan yoğun eğitim, Arapça’nın bazı kelimelerinin Türkçe’ye geçmesine ve zaman içinde Türkçeleşmesine neden olmuştur ki bu kelimelerin büyük çoğunluğu dinî kavramlardır.
Örneğin, Kur'an’ın birçok ayetinde kullanılan “akıl” kelimesi İslam dinî içinde başlı başına bir kavram olduğu için, Türkçe’ye geçmiş, Türkler bu kelimeyi kendilerine mal edip bundan yirmi kadar deyim üretmişlerdir. “Din, iman, kader, kaza, cennet, cehennem, kurban..” kelimeleri aynı şekilde Arapça kökenli kelimeler olup sonradan Türkçeleşmiştir.
Türkçe’mizde dinî anlam içeren kelimeler çoktur. Örneğin “alınyazısı” Türkçe bir kelime olup kaderi anlatır; kader dinî inançlar içinde geniş anlamları olan bir kelimedir. “İnşallah, Allahaısmarladık, Allah’a emanet, maazallah, maşallah, selamünaleyküm, aleykümselam, Allah’a şükür...” ve daha birçokları arka planında derin İslamî anlamları ifade eden, sıkça söylediğimiz sözlerdir.
Tasavvuf edebiyatı dilimize dinî motifleri kazandıran en önemli kaynaklardan birisidir. Bu yolla gelen sözcükler kendi alanı içinde bambaşka bir dünya oluşturmuştur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder